08 Ene Elkarbizitzarako heziketa eta jarrera kooperatiboak
2018ko Pobrezia eta Gizarte desberdintasunei buruzko inkestako estatistiketan jasotzen den bezala, guztira, 130.965 euskal herritar bizi dira benetako pobrezia-egoeran, 2016an baino % 6,9 gehiago eta 2008an baino % 46 gehiago; ongizaterik ezak, berriz, 270.294 euskal herritarri eragiten die, 2016an baino % 17,3 gehiagori eta duela hamar urte baino % 53,9 gehiagor
Errealitate horretaz jabetu behar dugu, eta gure ikasleek lurreko banaketa desberdin hori eta dauden diskriminazio-moduak jakin behar dituzte.
Orain arte, eskolaren eta ingurunearen esparru espezifikoari erreparatzen diogu, baina jabetzen al gara inguratzen gaituzten gizarte-fenomenoen kopuruaz? Esate baterako, diruak eta kontsumoak egunetik egunera areagotzen dute beren garrantzia jokabideak eta bizitzak gidatzeko orduan.
Azken finean, jakin behar dugu gure egungo hezkuntza-sisteman ezinbestekoa dela bakerako hezkuntza bat izatea, ikaslearen eremu guztietan (afektiboa, intelektuala, soziala eta fisikoa) eragina izango duena, eta hezkuntza integrala lortzea, tolerantzian oinarritutako balioetan oinarrituta: desberdintasuna onartzea, besteek ematen dituzten iritziak onartzea, sexuagatik, arrazagatik, erlijioagatik ez diskriminatzea…
Horrela, gaia bakerako hezkuntzaren ibilbide historikoarekin hasiko da (Maria Montessori eta Paulo Freire) eta, bakerako hezkuntzaren kontzeptuarekin. Gaur egun, bakerako hezkuntzaren beharra dago, gaiaren bigarren atal batean, hezkuntza-etapa bakoitza osatzen duten arloen, printzipio metodologiko egokienen, orientabide didaktikoen eta ebaluazio-irizpideen bidez curriculumaren barruan eman behar zaion trataera ikusteko.